Nokturny Johna Fielda

31,00 zł
Brutto

Uwaga !
Już niedługo publikację "John Field Nokturny" w opracowaniu na gitarę Mirosława Drożdżowskiego będzie można zakupić w elektronicznej wersji pdf

Nokturny - fragment (310.71k)

Ilość

Dokonując opracowań na gitarę dzieł wielkich mistrzów a w szczególności Fryderyka Chopina, miałem przyjemność przeczytania kilku książek poświęconych geniuszowi fortepianu. Natknąłem się wówczas na mało znanego – szczególnie wśród gitarzystów – irlandzkiego pianistę i kompozytora Johna Fielda. Urodził się 26 VII 1782 w Dublinie, zmarł 11 I 1837 w Moskwie. Studiował u Muzio Clementiego w Londynie. Bardzo wcześnie zaczął koncertować odnosząc sukcesy w całej Europie. Haydn po wysłuchaniu występu Fielda przepowiedział młodemu pianiście wielką przyszłość. Odbył z Clementim podróż koncertową do Paryża i Wiednia, stamtąd zaś do Petersburga, gdzie zdecydował się pozostać, koncertując i prowadząc działalność pedagogiczną. W 1821 roku przeniósł się do Moskwy. W późniejszych latach odbył tournée koncertowe po Europie, występując w Londynie, następnie w Belgii, Francji, Szwajcarii i Włoszech. Nieregularny tryb życia spowodował kłopoty ze zdrowiem, Field zmuszony był spędzić kilka miesięcy w szpitalu w Neapolu. W 1835 roku wrócił do Moskwy, gdzie uczył jeszcze do początku 1837 roku. Do grona jego uczniów należeli między innymi Maria Szymanowska i Antoni Kątski. W historii muzyki John Field zapisał się przede wszystkim jako twórca romantycznych nokturnów fortepianowych, gatunku, który swój najpełniejszy kształt zyskał w twórczości Chopina, który tą formę muzyczną wymodelował i doprowadził do niedościgłej doskonałości. Chopin poznał Fielda w Paryżu; cenił go wysoko jako pianistę i kompozytora. Na potwierdzenie tego niech będzie fakt, iż Chopin w swoim niedokończonym podręczniku gry chciał zawrzeć właściwe swojej pianistyce sposoby opanowania techniki i tajniki wydobywania pięknego dźwięku, których punktem wyjścia byłaby pianistyka Fielda. Dzieło miało nosić tytuł Metoda metod. Nokturny Fielda włączał Chopin do repertuaru pedagogicznego zalecanego uczniom. Naukę zaczynał od Clementiego i Bacha, po ich opanowaniu pozwalał dopiero sięgnięcie po dzieła Hummla i Fielda. G. Mathias wspomina, iż: „Z Chopinem studiowało się bardzo wiele Fielda(…)”.Z relacji Camille Dubois wiemy, iż Chopin polecał uczniom grać jego nokturny, co niezbicie potwierdza, iż utwory te znał i cenił. Dopiero po zapoznaniu się z nokturnami Fielda uczniowie Chopina przechodzili do grania jego własnych nokturnów, co wskazuje, iż sam Chopin uważał nokturny kompozytora za punkt odniesienia utworów własnych, za ich gatunkowy pierwowzór. Nokturn nie jest muzyką programową, ale ma swoją konotację, jako gatunek związany z nastrojem nocy, wieczoru. Szczególny klimat tego gatunku, odznaczający się lirycznym nastrojem i ekspresywną melodyką spowodował, iż postanowiłem opracować na gitarę cztery z osiemnastu nokturnów Fielda. Niektóre nokturny przypominają w swym nastroju Pieśni bez słów Mendelssohna, inne są typem lirycznej opowieści (np. nr 11), fantazji czy nawet łagodnej serenady. Dokonując wyboru kierowałem się nie tylko ich pięknem , ale także stopniem trudności, który nie byłby zbyt uciążliwy wykonawczo na gitarze. Mam nadzieję, że te pełne uroku dzieła dostarczą gitarzystom - i nie tylko - wielu doznań artystycznych i przenosząc nas w epokę romantyzmu sprawią, iż świat wokół nas stanie się piękniejszy.

SC019
80 szt.
Powrót